پای وزارتخانه سوم هم به حراج ملی باز شد
«حراج ملی» در هفتمین دور برگزاری با حواشی قابل توجهی همراه شد. در کنار ابهاماتی که عده ای به مشکلات مربوط به اصالت سنجی آثار مطرح کرده بودند، حالا اما نقش کم رنگ برخی وزارتخانه ها انتقادهایی را متوجه متولیان این رویداد و ساز و کار دریافت مجوز کرده است.
رویداد «حراج ملی» باتوجه به آثاری که در هفتمین دوره ی خود ارائه کرده، وزارت خانه های مختلفی همچون صمت (باتوجه به حضور فرش در این رویداد و استقرار مرکز ملی فرش ایران در وزارت صمت)، میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی (باتوجه به حضور صنایع دستی و هنرهای سنتی در این رویداد و ارتباط این حوزه با وزارت میراث فرهنگی) و در نهایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باتوجه به انحصار صدور مجوز از طرف ارشاد برای برگزاری حراجی ها را متوجه خود می کند.
انتقادهایی که اما بتازگی وارد شده، بیشتر به بحث ناهماهنگی میان ارگان ها مرتبط می باشد و این که نقش برخی وزارتخانه ها ـ میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و همین طور وزارت صمت ـ در این جهت نادیده گرفته شده است.
مسئولان حراجی می گویند، «از ارشاد مجوز گرفته اند و این مساله نشان میدهد که این رویداد اجازه قانونی برای فعالیت داشته است.» وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم با تاکید بر این که حراج ملی زیرمجموعه ای از این وزارت خانه است، در عین حال پاسخگویی درباره ی ارائه آثاری که متعلق به میراث فرهنگی است را متوجه وزارت میراث فرهنگی می داند.
با این همه میراثی ها اعلام نموده اند که «هیچ مجوزی برای این حراجی از طرف این وزارت خانه صادر نشده و موضوع درحال بررسی است.» آنها هشدار داده اند، «با توجه به قدمت و نفاست این آثار، خروج آنها از کشور ممنوع بوده و برابر با ماده ۵۶۱ مجازات اسلامی جرم شمرده می شود.»
در این زمینه بخوانید:
ضیافتی هنری به قیمت حراج آثار ملی؟/مسوولان حراج پاسخ دادند
اعتراض به «حراج ملی»: خروج این آثار از کشور جرم است
ایسنا در ادامه بررسی های شرایط حراج ملی، با عبدالله احراری، عامل توسعه شبکه ملی دست بافته های دستگاهی جهاد دانشگاهی و عضو پیوسته انجمن علمی فرش گفت وگویی انجام داده است.
او دراین زمینه به نقش وزارتخانه سوم ـ وزارت صمت ـ باتوجه به تجاری بودن ماهیت حراج اشاره می کند و نکاتی را درباره ی مشکلات این رویدادها متذکر می شود.
اعتمادی به این رویدادها در کشور وجود ندارد
احراری در ابتدا و در پاسخ به این پرسش که چقدر رویداد حراج ملی برمبنای ساز و کار درستی پیش رفته است؟ می گوید: «این رویداد اجرا می شود، اما مثل بسیاری از رویدادها نیست که با قاعده، ضابطه و اعتماد نسبی برگزار می گردند. وجود رویدادهایی از جنس «حراج ملی» در ایران بد نیست و به نظرم ذاتا کار خوبی شمرده می شود. مشکلی که وجود دارد این است که در ایران متأسفانه برای این رویداد ساز و کار درستی وجود ندارد. نه تشکیلات ضابطه مندی وجود دارد و نه اساسا اعتمادی به این رویدادها در کشور وجود دارد.»
او ادامه می دهد: «مجموعا چنین رویدادهایی خوب هستند، ولی در کشور ما اگر هم اجرا شده، با اما و اگرهای بسیاری همراه بوده است.»
این کارشناس با اشاره به لزوم وجود یک سازمان مقتدر دراین زمینه می گوید: «افراد متولی نیامده اند از مجموعه ای که به این آثار هویت بخشی کرده اند، مجوز دریافت نمایند تا این مجموعه نیز بتواند نظارت کامل داشته باشد. زمانی از این رویداد استقبال می شود که مجموعه برگزارکننده حراج، یک جایگاه قانونی داشته باشد.»
عضو پیوسته انجمن علمی فرش اضافه می کند: «چون این جایگاه قانونی وجود ندارد و اگر هم هست، شفاف نیست و تلاشی هم نشده که چه میراث فرهنگی چه مرکز ملی فرش به آن مشروعیت دهند و از سویی از پیشکسوتان این حوزه نیز حمایتی نشده، به نتیجه خوبی نرسیده است.»
او درباره تاثیرات منفی ناهماهنگی وزارتخانه ها بر برگزاری حراج ملی، چنین اعتقاد دارد: «سابقه هماهنگ نبودن وزارت خانه ها مانند میراث فرهنگی و ارشاد تنها به حراج ملی باز نمی گردد؛ بلکه مثال های مختلفی برای آن وجود دارد. این تناقض همیشه وجود داشته و نمونه های زیادی برای آن وجود دارد. در یک بخش هایی وزارت میراث فرهنگی خودش را دخیل می کند، یک بخش هایی صنعت، معدن و تجارت و یک بخش هایی حتی ارشاد.»
او افزود: «درواقع هرجا که حراجی برگزار شده، بوسیله لابی گری در داخل ارشاد بوده و فقط با یک وزارت خانه همکاری انجام شده است و دستگاه های دیگر به یاد حاشیه هایی که وجود دارد، اصلا ترسیده اند که همکاری کنند و دخالتی نکرده اند. چون اینجا سکوت می کنند، طبیعتا افرادی که ذی نفع اصلی هستند، از سازمان اصلی دستور می گیرند و بدین سان شاهد این هستیم که این رویداد به طریق ضعیفی برگزار می گردد و حتی ممکنست در بحث اصالت آثار سر عده ای نیز کلاه برود.»
این کارشناس همین طور در پاسخ به این پرسش که آیا بهتر است فقط یک وزارتخانه متولی صدور مجوز باشد یا خیر؟ اظهار داشت: «بله و فکر می کنم چون حراج ملی یک بحث تجاری است، وزارت صمت باید در رأس همه وزارت خانه ها قرار گیرد. حراجی یک نمایشگاه و تجارت است و به نظر من صمت یا میراث فرهنگی باید متولی آن باشند و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بنظر می رسد که در این میان جایگاه ویژه ای ندارد.»
او افزود: «اگر حوزه سینما یا فیلم و مستند بود، باید ارشاد در رأس صدور مجوز قرار می گرفت؛ اما وقتی بحث ما هنرهای سنتی و صنایع دستی است، بنظر می رسد این حق وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و در رأس آن وزارت صمت باشد.»
احراری در اختتام به این پرسش که اساسا رویدادهایی از جنس «حراج ملی» با حضور داشتن آثار در رابطه با حوزه صنایع دستی و هنرهای سنتی چقدر به بهبود جایگاه این حوزه کمک می نماید، می گوید: «به نظر من خیلی اهمیت دارد. حراجی با این مفهوم که شما یک رویداد هنری را برگزار می کنید با مفهوم عام حراجی متفاوت می باشد. قیمت برخی آثار در حراجی مشخص می شود. رویدادی که در آن افراد به صنایع دستی و فرش علاقه داشته باشند و باید دید افراد چقدر برای آن پول پرداخت خواهند کرد و بدین سبب عده ای حضور خواهند داشت که شناخت دارند و از جانب دیگر می دانند که پشت این رویداد نیز چند نفر هستند که دیدگاه دارند.»
او افزود: «این رویداد علاوه بر این که جایگاه صنایع دستی را نشان می دهد، به گردش آثار فاخر این حوزه نیز کمک می نماید.»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب