حراج آنلاین تهران از شكست می ترسد؟
به گزارش سایت رسمی سیامك یزدانجو «حراج تهران» بعد از گذشت بیشتر از هشت ماه از شیوع كرونا و چند بار تعویق در برگزاری، هنوز به تصمیمی قاطع برای برگزاری سیزدهمین دوره خود نرسیده است؛ این در شرایطی است كه پذیرش كمی ریسك و بهره گیری از تجربه برگزاری آنلاین برخی حراج های مهم دنیا، می توانست چاره و نقشه راهی تلقی شود برای بیرون آمدن از این سكون هنری در دوران كرونا.
به گزارش سایت رسمی سیامک یزدانجو به نقل از ایسنا، بیشتر از هشت ماه از جدال جهان با ویروس کرونا می گذرد و همچنان کرونا می تازد و جهان به دنبال چاره است. ویروس بدقدمی که از همان ابتدا خیلی از مشاغل را به تعطیلی کشاند و خسارت های گاها جبران ناپذیری را تحمیل کرد. بخش فرهنگ و هنر هم همچون حرفه های پرضرری بوده است که برای بقاء، با مشکلات بیشماری دست و پنجه نرم می کند؛ البته در این زمان در بخش های مختلف تلاش هایی برای جبران خسارات ها یا دست کم کمک به رونق حوزه های هنری انجام شده است، اما هنرهای تجسمی بیشتر از بهره گیری از این کمک ها با استفاده از فضای مجازی و نمایشگاه ها و خرید و فروش های آنلاین تا حدودی توانسته است همچنان خویش را سر پا نگه دارد.
صدمات شیوع کرونا در عرصه فرهنگ و هنر را که اساسا با زیست اجتماعی پیوند عمیقی دارد، نمی توان نادید گرفت. کاهش مخاطبان جهانی فرهنگ و هنر، مشکلات مالی و معیشتی هنرمندان، رکود اقتصاد هنر و... همچون مهمترین مشکلاتی است که متولیان امور فرهنگی و هنری در سرتاسر دنیا، تلاش در مرتفع ساختن آنها دارند.
در عرصه هنرهای تجسمی هم از همان آغاز شیوع کرونا، اغلب گالری های دنیا تعطیل و به تبع آن اقتصاد این عرصه و هنرمندان آن با چالش های زیادی مواجه گشتند. بر همین مبنا هم متولیان امور دولتی و خصوصی در عرصه فرهنگ و هنر ضرر را به بقا بخشیدند، ریسک کردند و تصمیم گرفتند که نمایشگاه ها یا حراج های هنری را با پذیرفتن کاهش فروش، به صورت آنلاین برگزار کنند تا هم به مسئولیت اجتماعی خود در قبال پیشگیری از شیوع کرونا پایبند بوده باشند و هم اینکه برای بقای هنر و حرفه شان در دنیای کرونازده، تمام تلاششان را کرده باشند.
بعنوان مثال بعضی از حراج های بین المللی آثار هنری توانسته اند با استفاده از امکانات دیجیتال و آنلاین تا اندازه زیادی جلوی خسارت ها را بگیرند؛ البته در این بازار، همه یکسان نبوده اند و تنها حراج هایی موفق تر عمل کرده اند که توانسته اند با کمک تکنولوژی خویش را با موقعیت بحرانی وفق دهند. همچون این حراجی ها، حراجی آنلاین و چهارساعته آثار هنری «کریستیز» بود که با وجود بحران جهانی کرونا به فروش فراتر از انتظار بیشتر از ۴۲۰ میلیون دلار دست یافت.
در این حراجی آنلاین که ویژه آثار هنری امپرسیونیسم، مدرن، بعد از جنگ و معاصر بود، در مجموع ۸۰ اثر چوب حراج خورد و با فروش ۹۴ درصد از آثار فروشی بالغ بر ۴۲۰ میلیون دلار برای این حراجی به ثبت رسید. این حراجی برای نخستین بار به صورت همزمان در هنگ کنگ، پاریس، لندن و نیویورک برگزار گردید و هر یک از این شعبه ها به نوبت بخشی از حراجی را به خود اختصاص دادند.
حراجی «ساتبیز» هم در تاریخ ۲۹ ژوئن برای نخستین بار حراجی آنلاین و زنده خویش را برگزار کرد که در نهایت به مجموع فروش ۳۶۳.۲ میلیون دلاری دست یافت و یک نقاشی سه لتی اثر «فرانسیس بیکن» با فروش ۸۴.۵ میلیون دلاری، رکورد گران ترین اثر حراجی را به خود اختصاص داد.
اما «حراج تهران» که یکی از حراجی های اصلی ایران به حساب می آید، پس از گذشت بیشتر از هشت ماه از شیوع کرونا هنوز به تصمیمی قطعی در خصوص برگزاری سیزدهمین دوره از این حراجی نرسیده است. «حراج تهران» که قرار بود در تابستان برگزار شود، به علت پیشگیری از شیوع کرونا در کشور به فصل پاییز موکول شد. موضوعی که به نظر می آید هنوز هم به صورت قطعی تکلیفش مشخص نشده است.
در این میان با عنایت به این که متولیان برگزاری این حراجی اصرار به برگزاری حضوری این مراسم دارند و منتظر رسیدن موعد مناسب برای برگزاری هستند و با در نظر گرفتن افزایش روزشمار مبتلایان به بیماری کووید_۱۹ و بحرانی شدن شرایط کشور در مقابله با ویروس کرونا، بعید به نظر می آید که امکان برگزاری حضوری سیزدهمین دوره از «حراج تهران» در فصل پاییز فراهم گردد.
در نتیجه متولیان مراسم حراجی کشور همچون «حراج تهران» یا باید ریسک برگزاری مراسم آنلاین و احتمال کاهش فروش را به جان بخرند یا اینکه تا ناپدید شدن ویروس کرونا و بهبود نسبی شرایط، دست روی دست بگذارند و منتظر بمانند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب