فراز و نشیب های روزهای پایانی تمرین اركستر ملی
گزارش ایسنا از همكاری محمدرضا علیقلی و سهراب كاشف در یك قطعه عاشورایی
به گزارش سایت رسمی سیامك یزدانجو نوازندگان و خوانندگان گروه كر برای تمرین قطعه ای عاشورایی به آهنگسازی محمدرضا علیقلی در تالار رودكی گرد هم آمده اند. فضای تالار برای این تعداد اعضا كه تعدادشان به حدود ۱۲۰ تن می رسد، كوچك است با این وجود نوازندگان به رهبری سهراب كاشف بخش های مختلف اثر «پوئم سمفونی آب تشنه» را بنا بر روال همیشگی تمرین های اركستر بارها و بارها تكرار می كنند تا به نتیجه دلخواه برسند
به گزارش سایت رسمی سیامك یزدانجو به نقل از ایسنا، تمرین نیمه نهایی اركستر ملی برای اجرای قطعه ای عاشورایی در ایام آغازین آبان ماه، امروز با حضور گروه كر بنیاد رودكی و دانشگاه تهران در تالار رودكی صورت گرفت. اثر «پوئم سمفونی آب تشنه» كه داستانی را از آیین عاشورایی روایت می كند، با استفاده از متون كهن ساخته شده و ریشه هایی در موسیقی بوشهر دارد.
این كنسرت در تاریخ یكم و دوم آبان ماه ساعت ۱۹.۳۰ دقیقه با اجرای اركستر ملی و گروه كُر در تالار وحدت به روی صحنه خواهد رفت.
در ادامه گزارش خبرنگار موسیقی ایسنا از این تمرین را می خوانید:
به سالن تمرین كه می رسیم، نوازندگان و خوانندگان گروه كُر را می بینیم كه در جایگاه خود قرار گرفته و در حال اجرای تمرینی هستند. برخی از اعضای كُر پشت نوازندگان ایستاده و تعدادی دیگر كه همگی خانم هستند در سمت چپ صحنه نشسته اند. در همین لحظه محمدرضا علیقلی را می بینیم كه در جایگاه تماشاچیان نشسته و تمرین اجرایی را تماشا می كند كه چند روز دیگر به روی صحنه خواهد رفت.
این اجرا داستانی عاشورایی را روایت خواهد نمود و بخش های مختلف چندین بار در اثر تكرار می شوند. فضای كلی كار فراز و نشیب های زیادی دارد. گاهی هیجانی می شود و گاهی ریتمی آرام را دنبال می كند.
در هنگام تمرین رهبر اركستر را می بینیم كه با دقت به صدای سازها گوش می سپارد و تلاش می كند اركستر را با هم هماهنگ كند. او در میان كار چندین بار از نوازندگان می خواهد تا مراقب صداهای اضافی باشند.
بخشی از قطعه «پوئم سمفونی آب تشنه» نواخته می شود كه شروعی حماسی دارد، ولی در همان لحظات ابتدایی چندین بار با توقف های رهبراركستر روبه رو می شود. سهراب كاشف از آن دسته از گروه كُر كه در سمت چپ سالن نشسته اند، می خواهد كه بلند شوند و برای یك بخش طولانی نفس بگیرند. اركستر بار دیگر از ابتدا می نوازد و همچنان كه رهبر تلاش در هماهنگ كردن اركستر و گروه كر دارد، گروه كر بار دیگر می خواند «آااااه و واااااویلا... ».
طبل، سنج، درام و دیگر سازهای كوبه ای بار اجرای این بخش از قطعه را به دوش می كشند و نوازندگان برای دقایقی بدون مواجهه با فرمان ایست رهبر اركستر، به نواختن ادامه می دهند. همچنان ریتم ها بالا و پایین می روند. اعضای كر به دقت با رهبر اركستر همراه می شوند. باری دیگر سكوت حكم فرما می شود و پیانو و ویولن با ریتمی آرام می نوازند. در همین حین نوازندگان ویولن سل آرشه های خویش را به صورت ممتد روی سازهایشان می كشند.
ریتمی تندتر به جان اركستر می افتد. خوانندگان كُر با گفتن «علمدار برادر» اركستر را همراهی می كنند و باردیگر سكوت حاصل می شود. بارها و بارها نوازندگان توسط رهبر اركستر متوقف می شوند و بار دیگر كار خویش را از سر می گیرند. آنقدر با دقت به این كار ادامه می دهند تا به نتیجه مورد نظر برسند.
كاشف نكاتی را با سازهای بادی و كوبه ای مطرح می كند.
بخشی دیگر نواخته می شود كه از همان ابتدا با توقف های مختلف رهبر روبه رو می شود. بعد از لحظاتی صدای خوانندگان گروه كُر شنیده می شود. آنها با صدایی آرام زمزمه می كنند، «سقای دشت كربلا برادر، دستش شده از تن جدا...»؛ لحظاتی بعد به مرور صدایشان به اوج می رسد.
بعد از یك آنتراكت، نوازندگان باری دیگر به سالن می آیند و بخش ابتدایی را چندین بار تكرار می كنند. موسیقی همراه با كار نواخته می شود و ریتمی یكسان را دنبال می كند. رهبر می گوید كه تمپوی (معیاری از سرعت اجرای قطعه موسیقی) این بخش را تغییر می دهیم. وی همینطور اظهار می كند كه صدای بعضی از سازهای ویولن در جاهایی پس و پیش می شود.
برای دقایق متوالی مدام میزان های مختلف را تكرار می كنند. از میزان ۲۸ به میزان ۴۵ و.... رهبر گاهی می خواهد تنها سازهای كوبه ای بنوازند و گاهی سازهای بادی.
بعد از تمرین مكررِ بخش های ثابت اجرا، پیانو با ریتمی آرام نواخته می شود و به مرور سازهای دیگر هم به آن اضافه می شوند. باری دیگر گروه كُر می خواند «سقای دشت كربلا، دستش شده از تن جدا... برادر»، ولی رهبر آنها را متوقف می كند از آنها می خواهد كه از میزان ۱۶ بخوانند.
در این حین رهبر اركستر و آهنگساز در مورد ورود ترمپت ها برای تغییراتی توافق می كنند.
رهبر به اعضای اركستر توضیح می دهد كه بعضی آواها برای تكمیل كار و رنگ و بو بخشیدن به آن هستند و نباید جزو بخش اصلی كار به نظر برسند. بنابراین می خواهد كه باری دیگر این بخش را بنوازند و همه با هم به صدایی كه ایجاد می شود، گوش كنند.
در ادامه كه گروه كر می خوانند «امشب شهادت نامه ی عشاق امضا می شود و...» رهبر اركستر در ارتباط با تلفظ برخی حروف نكاتی را با كر هماهنگ می كند.
در لحظاتی موسیقی آرام می گیرد تا جایی كه رهبر اركستر برای لحظاتی از عكاسان تقاضا می كند عكسبرداری نكنند تا صدای دوربین ها و صدای اركستر تداخل نكند.
در دقایق پایانی، اركستر در آرامش كارش را ادامه می دهد و بعد از مدتی با صدای گروه كر همراه می شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب