اولین اجرای ارکستر سمفونیک تهران در اولین سال قرن چگونه بود؟
به گزارش سایت رسمی سیامک یزدانجو حالا که دیگر کرونا فروکش کرده و ماه رمضان هم به پایان رسیده، کنسرت ها از سرگرفته شده اند و مخاطبان بار دیگر به سالن های کنسرت سرازیر شده و به تماشای اجراهای مورد علاقه خود می نشینند.
به گزارش سایت رسمی سیامک یزدانجو به نقل از ایسنا، شامگاه چهارشنبه، ۱۴ اردیبهشت ماه بعد از گذشت دو بهار، بار دیگر همچون دوران قبل از کرونا وارد تالار وحدت می شویم و منتظر می مانیم که ارکستر سمفونیک تهران که به دلیل کرونا مدتی به لحاظ «رهبر» در بلاتکلیفی به سر می برد و تعداد محدودی اجرا برگزار کرد، به روی صحنه برود.
از آنجائیکه مدتی است کرونا به قوت قبل خود باقی نیست و کنسرتهای موسیقی در ژانرهای مختلف کم کم به روی صحنه بازگشته اند، ارکستر سمفونیک تهران برای اولین بار در سال ۱۴۰۱ با هدایت رهبر میهمان خارجی به نام ولفگانگ ونگنروت روی صحنه رفت.
البته ارکستر سمفونیک تهران در سال ۱۴۰۰ هم دو بار به روی صحنه رفت که اجرای دوم به دلیل ابتلای نصیر حیدریان و انتخاب دقیقه نودی رهبر جدید، صرفاً با هدف احترام به مخاطب برگزار گردید.
با این وجود ارکستری که الان از رهبر ثابت برخوردار نیست و هر بار رهبری میهمان هدایت آنرا بر عهده می گیرد، توانست در اولین اجرای خود در سال ۱۴۰۱ اجرایی بی حاشیه و مورد قبول را به نمایش بگذارد.
در این کنسرت سه قطعه از آهنگسازانی همچون فلیکس مندلسون اورتورهیبریدز اپوس. ۲۶، محمدتقی مسعودیه موومان زهی، یوهانس برامس سمفونی شماره دو در ر مینور اپوس. ۷۳ اجرا شد.
به گزارش خبرنگار موسیقی ایسنا، قطعه اول آغازی بدون هیجان داشت و تا مدتی همان روند را ادامه داد که البته این قطعه همان گونه که گاهی دارای نشاط بود گاهی هم روندی ملایم را در پیش می گرفت که به هر ترتیب نظم موجود در اجرای نوازندگان با هدایت رهبر، کششی را در آنچه اجرا می شد ایجاد می کرد.
قطعه دوم که موومان کوتاه زهی از آهنگساز ایرانی محمدتقی مسعودیه بود، شاید می توانست فضایی شبیه به فیلمهای جنایی را در ذهن تداعی کند.
و اما قطعه سوم دارای چهار موومان و البته از برامس بود که موومان اول آغازی ملایم داشت و در ادامه فضایی سریع تر را پی گرفت.
موومان دوم شروع شد و و رفته رفته سازهای زهی به هم پیوستند اما کلیت این موومان دارای فضایی آرام بود.
موومان سوم نسبتا آرام و سریع بود و مومان چهارم فضایی شاداب و سرزنده داشت. ولی به صورت کلی نمی توان از این قطعه بعنوان اثری با فضایی شاداب و سرزنده یاد کرد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب