گفت وگو با فرزند زنده یاد سعید درم بخش درباره نمایشگاه جدید
کاریکاتورهای درمبخش از دوران دوم خرداد روی دیوار رفتند
سایت رسمی سیامک یزدانجو: از روز پنجشنبه اول خرداد 1404، گالری زمستان خانه هنرمندان ایران میزبان نمایشگاهی از آثار کارتون و کاریکاتور زنده یاد سعید درم بخش شده است. این هنرمند فقید که سال ها در حوزه ی مطبوعات ایران حضور فعالی داشت، در شهریور 1403 چشم از جهان فروبست و حالا بعد از سال ها، قسمتی از میراث تصویری اش در معرض دید عموم قرار گرفته است. نمایشگاهی که از دل یک فقدان خانوادگی شروع شد و به یک مرور تصویری تاریخی و هنری انجامید.
به گزارش سایت رسمی سیامک یزدانجو به نقل از ایسنا، در گفت و گو با طاها درم بخش، فرزند سعید درم بخش، از روند ایجاد نمایشگاه، انتخاب آثار و فضای اجتماعی و فرهنگی آن دوران شنیدیم؛ گفتگویی که حالا روایتش در قالب گزارشی از یک پروژه ی هنری، با نگاهی به گذشته و آینده ی هنر کارتون در ایران پیش روی ماست.
طاها درم بخش در شروع صحبت، از تجربه ی شخصی خود می گوید، از پدری که در کودکی از دست داد و سال ها بعد تصمیم گرفت قسمتی از آثارش را با دیگران شریک شود: «پدرم در ۶ سالگی ام بطور ناگهانی از دنیا رفت. پس از سال ها، با مرور آرشیوی که از او باقیمانده بود، احساس کردیم وقت آنست که قسمتی از این آثار در معرض دید عموم قرار گیرد؛ نه فقط برای گرامی داشت یاد او، بلکه برای یادآوری جایگاه یک ژانر مهم تصویری در رسانه های ایران.»
نمایشگاه با عنوان ساده و گویا «کارتون های سعید درم بخش» نام گذاری شده است. انتخابی که به قول برگزارکنندگان، بیش از هرچیز تأکیدی است بر خودِ آثار و نام هنرمند. طاها درم بخش درباره ی پروسه انتخاب آثار می گوید: از میان حدود ۴۵۰ تا ۵۰۰ اثر، نزدیک به ۱۲۸ اثر انتخاب و به معرض نمایش گذاشته شدند. کارها عمدتا در دو بازه ی زمانی خلق شده اند؛ یکی در سالیان ابتدایی انقلاب و دیگری در دوران دوم خرداد. همان دوره ای که روزنامه هایی مثل جامعه، توس، نشاط و عصر آزادگان روزانه کارتون های پدرم را چاپ می کردند. در طراحی نمایشگاه نیز هویت مطبوعاتی آثار حفظ شده؛ بطوریکه با بهره گیری از نسخه هایی از همان روزنامه ها به عنوان کاغذدیواری هایی بر دیوار گالری، تماشاگر در فضایی مشابه با بافت فرهنگی و رسانه ای آن سال ها قرار می گیرد.
او اضافه کرد: آثار حاضر در نمایشگاه، بطور کلی به دو بخش تقسیم می شوند: کارتون های اجتماعی و کاریکاتورهای سیاسی. هر دو گونه، آینه ی تمام نمایی از دغدغه ها و دل مشغولی های جامعه ی ایرانی در دهه های گذشته هستند. از خطوط تند و انتقادی گرفته تا زبان طنزآلود و گاه شاعرانه ای که در روایت مسایل اجتماعی به کار رفته، همگی امضای یک نگاه مستقل را با خود دارند.
طاها درم بخش درباره ی برنامه های دیگر برای ادامه ی این مسیر اظهار داشت: درحال برنامه ریزی برای انتشار کتابی هستیم با عنوان احتمالی «عبور موقت ۲». نسخه ی اول این کتاب قبل تر انتشار یافته بود و حالا این مجموعه می تواند دنباله ای بر آن باشد. ممکنست نمایشگاه دیگری نیز، همزمان یا بعد از انتشار کتاب، در شهر یا فضای دیگری اجرا شود. استقبال مخاطبان از این نمایشگاه، فراتر از انتظارات اولیه بوده است. بازخوردها واقعا خوب بود. دوستانی که از خانه کاریکاتور آمده بودند هم گفتند که نمایشگاه نسبت به رویدادهای مشابه، بسیار پرمخاطب بوده است. البته خانه هنرمندان ایران بواسطه ی موقعیت مکانی و جمعیت هنردوستی که به آنجا رفت وآمد دارند، محیطی پویاتر از یک گالری خصوصی معمولی دارد.
او اضافه کرد: هنوز بصورت مستقیم در عرصه ی کارتون فعالیت نمی کنم، اما در گذشته، تجربه ی ساخت دو انیمیشن کوتاه برمبنای کارهای پدرم را دارم. واقعیت این است که هنر در ایران اغلب در حد یک خوراک فرهنگی جانبی یا همانطور که شاملو می گوید، در حد تنقلات دیده می شود. جوان ها با شجاعت و علاقه کار می کنند، اما مسیر مشخصی برای پشتیبانی از آنها وجود ندارد. مشکل بیش از هنرمندان، به سیاستگذاری های فرهنگی و وضعیت اقتصادی برمی گردد. هنر نیاز به بستری امن و پایدار دارد تا بتواند شکوفا شود. امیدوار هستم این نمایشگاه فقط یک یادبود نباشد؛ بلکه جرقه ای باشد برای بازبینی در نقش هنر کارتون در فرهنگ معاصر ما.
منبع: سایت رسمی سیامك یزدانجو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب