پیشبینی آیدین آغداشلو برای آینده هنر
به گزارش سایت رسمی سیامك یزدانجو آیدین آغداشلو، هنرمند پیشكسوت با در نظر داشتن این نكته كه هنرمندان هم همانند سایر انسان ها از حوادث دوران خودشان متاثر می شوند، اعتقاد دارد كه در آینده به یك دوره هنری تلخ می رسیم؛ دوره ای كه شاید غیرمستقیم باشد و در طولانی مدت شكل بگیرد، اما رسیدن به آت حتمی است.
به گزارش سایت رسمی سیامک یزدانجو به نقل از ایسنا، آیدین آغداشلو در گفت وگوی آنلاینی که با ساسان نصیری داشت از کارکرد هنر در ایام بحرانی و اینکه آیا اصلا هنرمندان حتما باید نسبت به وقایع اجتماعی واکنش نشان بدهند، سخن گفت.
او اظهار نمود: الان دوران نکبتی در تاریخ معاصر دنیا شروع شده که اصلا نمی شد آنرا پیش بینی نمود. این همه گیری ها و اپیدمی ها در طول تاریخ آمده و خوشبختانه رفته است، اما آنچه می شود در این میان جست وجو کرد، هنر در دوران نکبت است.
آغداشلو افزود: شاید اصلی ترین مسئله ای که می توان بیان کرد این است که هنر در مجموع چه وظیفه ای دارد؟ وظیفه ای که اتفاقا به نظر می آید در دوران نکبت مقداری مشخص تر و جهت دارتر می شود. البته به شخصه فکر نمی کنم هنر اصلا چنین وظیفه ای داشته باشد. در واقع هنر یک وظیفه کلی دارد و تا حدودی برنامه ریزی نشده و ناخواسته به تصحیح غیرمستقیم جهان می پردازد. هنر همیشه این کار را می کند. البته در این میان هنرمندانی هستند که به قصد تصحیح مستقیم جهان قلمو برمی دارند و اشکالی هم ندارد؛ همیشه بوده اند و باید باشند، اما این وظیفه خاص را نمی گردد به وظیفه اصلی هنر تسری داد.
این هنرمند پیشکسوت عرصه نقاشی خاطرنشان کرد: ازاین رو اگر اینگونه نگاه نماییم که کار هنر، تصحیح جهان به صورت غیرمستقیم است، سپس باید بررسی نماییم که هنرمند این کار را انجام می دهد یا نه. تا زمانی که هنرمند خوب باشد، این وظیفه اجرا می شود و حتی اگر بلافاصله هم نتیجه آن نشان داده نشود، در طول زمان معلوم می شود که چگونه جهان را تصحیح کرده است.
آغداشلو تصریح کرد: اما در مجموع مخالفم که از هنرمند بازخواست نماییم که چرا در دوران مثلا کرونا کاری انجام ندادی؟ بعنوان مثال پیکاسو به غیر از کبوترهای صلح، فقط یک نقاشی مهم سیاسی کشیده است. در زمان جنگ فرانسه زندگی می کرد و فقط مشغول کار خودش بود. پیکاسو نمونه کامل هنرمندی است که جهان را به صورت غیرمستقیم تصحیح کرد و این کار را هم خیلی خوب انجام داد؛ جهان پیش از پیکاسو با جهان پس از او بسیار متفاوت می باشد.
او با بیان این نکته که این رویکرد که هنرمند باید حتما نسبت به بحران های اجتماعی واکنش نشان دهد از تفکر چپی آمده که از قرن ۱۹ به بعد شکل گرفت و مدتی است این نوع نگاه در ایران هم تبلیغ می شود، تصریح کرد: البته اشکالی هم ندارد، این هم یک نوع نگاه است که به نوبه خود جای بحث دارد؛ اما به صورت کلی گمان من این است که هنرمند به هر حال عکس العمل بلندمدت یا کوتاه مدت خویش را نشان داده است. بعنوان مثل بنکسی، هنرمند دیوار و گرافیتی است و طبیعتا باید با سرعت بیشتری نسبت به مسائل عکس العمل نشان بدهد.
آغداشلو همینطور در بخشی از سخنان خود، خاطرات سال های جوانی خویش را مرور کرد و اظهار داشت: من از یک دوره و حدودا از دهه ۵۰، جهانم را کشف کردم؛ جهانی مخروطی شکل که آبشخورهای مختلفی داشت. از همان زمان شروع کردم به کار کردن و معنا شکل گرفت و بعد شکل معنا گرفت! در ادامه این روند به مجموعه ای رسیدم که اسم آنرا «خاطرات انهدام» گذاشتم و بعد مجموعه های دیگر مثل «سال های آتش و برف» پیدا شد که آنها را گسترش دادم و تکرار کردم.
وی همینطور در پاسخ به این پرسش که چرا به مرور زمان آثاری که خلق کرده با تلخی های بیشتری همراه شده است، توضیح داد: من ۸۰ ساله ام و ۶۵ سال آنرا نقاشی کشیده ام. در این مدت وقتی روزنامه نگاری بزرگترین دروغ ها و افترا ها را به من نسبت می دهد، حق دارم که تلخ شوم. آدمی که زمانی خیلی لطیف با آبرنگ پله های مَلک را می کشد، گرفتار خشم می شود، ولی آنقدر خشمگین نمی گردد که پاسخ بدهد و سند بخواهد. در نتیجه تلخ می شود و وقتی تلخ می شود، تلخ نقاشی می کند.
آغداشلو که این روزها در خارج از کشور است در این گفت وگوی آنلاین بیان نمود: فکر می کنم آخرین نقاشی ام که فردا تمام می شود، یکی از بهترین نقاشی هایی است که در ۱۰ سال گذشته کشیده ام.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب