در نشست پژوهشی نسل بعدی عنوان شد
همه می گویند باید دكتر یا مهندس شوی نه هنرمند!
سایت رسمی سیامك یزدانجو: یك هنرمند و كیوریتور بر این باور است كه «معمولا از كودكی در ذهن آدم فرو می كنند كه باید دكتر یا مهندس بشوی، اما هنرمند بودن را كسی بعنوان حرفه نمی شناسد و بنا بر این كسی از دوران كودكی بعنوان شغل به هنر توجه نمی كند.»
به گزارش سایت رسمی سیامک یزدانجو به نقل از ایسنا، نشست پژوهشی «نسل بعدی» با حضور شهرام انتخابی، آسیه سلیمیان، بهمن یوسفی و نگار عالم زاده گرجی روز سه شنبه (دهم تیر ماه) در موسسه طنین دلنواز اجرا شد.
این جلسه به رویکردهای هنری جدید مانند ویدئوآرت و مبحث کیوریتوری اختصاص داشت.
شهرام انتخابی ـ هنرمند، کیوریتور و از موسسان «فکتوری تی تی» ـ در ابتدای این جلسه در سخنانی اظهار نمود: من به همراه آسیه سلیمیان، از چند سال پیش فضایی برای هنرمندان و پژوهشگران ایجاد کردیم و با هدف ایجاد ارتباط و مبادله رویدادهای هنر معاصر بین المللی، دراین زمینه فعالیت می نماییم. موسسه «فکتوری تی تی» چند رویداد را با مشارکت هنرمندان ایرانی و خارجی در ایران برگزار کرده و علاوه بر آن نمایشگاه هایی با آثار هنرمندان جوان ایرانی در اروپا برگزار کرده که با استقبال مخاطبان روبه رو شده است.
انتخابی اظهار داشت: معمولا از کودکی در ذهن آدم فرو می کنند که باید دکتر یا مهندس بشوی، اما هنرمند بودن را کسی بعنوان حرفه نمی شناسد و بنا بر این کسی از دوران کودکی بعنوان شغل به هنر توجه نمی نماید. بنا بر این خیلی از ما خیلی دیر تصمیم می گیریم که هنرمند شویم و سال ها تجربیات مختلفی انجام می دهیم تا سرانجام به این نتیجه می رسیم که می خواهیم چه چیزی باشیم. این بلوغ زمانی حاصل می شود که تجربیات دیگران را بشناسیم و از آنها استفاده نمائیم.
بهمن یوسفی ـ از مدیران موسسه فرهنگی هنری «طنین دلنواز» ـ نیز اظهار نمود: در طول سال ها دوستی و همکاری با شهرام انتخابی مباحث زیادی درباره این مساله داشتیم که هنر چیست و برای هنر ایران چه کاری می توانیم انجام دهیم. همه ما بارها واژه فرار مغزها را شنیده و با این مساله مواجه بوده ایم، اما در این میان افرادی نیز هستند که به عشق کشور خود با وجود همه امکاناتی که برای آنها برقرار است ترجیح می دهند در ایران بمانند و به آن خدمت کنند. فرزان گرمخورانی، مدیر این موسسه همچون افرادی است که ترجیح داد در ایران بماند تا کاری برای هنرمندان انجام دهد و ما نیز در ادامه این راه می خواهیم فضای مناسبی برای فعالیت هنرمندان ایرانی فراهم نماییم.
یوسفی افزود: خیلی از هنرمندانی که از ایران رفتند کار هنری را رها کردند و دیگر اثری از آنها ندیدیم، اما شهرام انتخابی به قلب هنر دنیا رفت و آنجا به اوج رسید و بعد از آن باردیگر به ایران برگشت، برای اینکه قلب او برای جامعه هنری ایران می تپد و عقیده دارد در عالم هنر نه فقط چیزی از دیگران کم نداریم بلکه جوانان ما بسیار بااستعداد هستند و تنها لازم است آشنایی بیشتری با هنر روز دنیا به دست آورند.
در ادامه این جلسه آسیه سلیمیان - کیوریتور - در سخنانی درباره کارهای خود اشاره کرد: چند سال قبل بعد از گذراندن دوره های رزیدنسی در موزه های اروپایی و نمایشگاه های مختلف و همکاری با هنرمندان غربی فعالیت خودرا بعنوان کیوریتور آغاز کردم. در دوره رزیدنسی مطالعات زیادی درباره تاریخ ویدئوآرت، نحوه آرشیو کردن ویدئو و کیوریت کردن این آثار داشتم و بعد از شروع کارم ۱۴ نمایشگاه در پلت فرم «فکتوری تی تی» برگزار کردیم.
سلیمیان افزود: در نخستین پروژه ای که به دعوت شهرام انتخابی دستیار او بودم با ۱۳ هنرمند حرفه ای و شناخته شده غربی نمایشگاهی در برلین برگزار کردیم. آن پروژه سنگ بنای این دغدغه را در ذهن من گذاشت که چه خوب می شود اگر بتوانیم چنین فضایی با استاندارد بین المللی در ایران هم داشته باشیم. بعد از صحبت با شهرام انتخابی به این نتیجه رسیدیم که جامعه هدف خودرا بر روی هنرمندان جوان و نوظهور بگذاریم که هنوز شناخته نشده اند؛ بدین سبب می توان مبانی هنر جدید و ویدئو آرت را به آنها آموزش داد. در مراحل اولیه فعالیت «فکتوری تی تی»، آثار خلق شده توسط هنرمندان مختلف را در ایران و کشورهای اروپایی به نمایش گذاشتیم اما بعد از مدتی به این نتیجه رسیدیم که می توانیم در تولید آثار هنری هم مشارکت داشته باشیم که نتیجه آن مدتی پیش در نمایشگاه ویدئوآرت «اولین بار من» ارائه شد.
او درباره خاصیت های یک کیوریتور اظهار داشت: اگر آنچه در کتاب «ده سوال اساسی در ارتباط با کیوریتوری» نوشته ایان هوفمن، بعنوان ایده آل های وی درباره کیوریتوری وجود دارد را با آنچه در ایران هست مقایسه نماییم متوجه می شویم که فرسنگ ها با مفهوم کیوریتوری در ایران فاصله دارد. من بعنوان یک کیوریتور تصمیم گرفتم در حد خودم به هنر، مخاطب و هنرمند ارزش دیگری بدهم؛ اما متاسفانه در عرصه هنری ایران موفقیت یک پروژه هنری هنوز با موفقیت اقتصادی آن شناخته می شود و حتی هنرمندان نیز در بازدید از یک نمایشگاه بلافاصله از هنرمند می پرسند چند اثر فروخته اید. ما راه طولانی در پیش داریم تا این تفکر را پایه گذاری نماییم که به هنر می توان جور دیگری نگاه کرد. هنرمند مسئولیت اجتماعی دارد و می تواند فایده ای برای جامعه اش داشته باشد.
سلیمیان با اعلان اینکه «در ایران برای کارهای طولانی مدت هنری برنامه خاصی وجود ندارد»، افزود: ما نیاز به هنرمندانی داریم که تمام زندگی خودرا برای تولید اثر هنری بگذارند، اما در این حالت آنها راهی برای امرار معاش ندارند و در نتیجه پروژه های آنها متوقف و رها می شود. تلاش ما در پلت فرم «فکتوری تی تی» این است که از این هنرمندان حمایت نماییم و کار آنها را در ایران و خارج از کشور معرفی نماییم تا به مرور شناخته شده و حتی موقعیت اقتصادی پیدا کنند.
در ادامه این جلسه، نگار عالم زاده گرجی - از هنرمندان عضو «فکتوری تی تی» - به بیان تجربیات خود پرداخت و اظهار داشت: ورود من به دنیای هنر بوسیله نقاشی و در آتلیه آبی استاد احمد نصرالهی بود. بعد از آن به سبب دغدغه های اجتماعی که داشتم رشته حقوق را در دانشگاه انتخاب کردم و بعد از اتمام آن مشغول حرفه وکالت شدم و در کنار آن کارهای هنری را ادامه دادم. اما از سال ۹۳ تصمیم گرفتم که به صورت حرفه ای نقاشی را دنبال کنم. من نسبت به شناخت مدیوم های مختلف خیلی کنجکاو بودم و تجربه ساخت نخستین ویدئوآرتم مصادف شد با شکل گیری پلت فرم «فکتوری تی تی» یا کارخانه تبدیل و تولید.
عالم زاده گرجی ضمن معرفی برخی از آثار خود، تصریح کرد: بعد از آنکه با ۴۰ سال هنر معاصر بین المللی و تاریخ هنر ویدئو آشنا شدم و با مرور آثار هنرمندان موثر این حوزه، ویدئو را بعنوان یک رسانه بسیار مفید شناختم و در بخش های مهم کارهایم از این مدیوم استفاده کردم. البته کارم به ویدئو محدود نشد و اهتمام کردم نقاشی را در بسترهای مختلف تجربه کنم. اما کارهایم را از فرم دو بعدی خارج کرده و فضا و صدا را نیز در کنار آن استفاده کردم. در چند سال اخیر با آثار ویدئوآرت، چیدمان و نقاشی در نمایشگاه هایی مانند «شهر قصه»، «هماوردی»، «حقیقت محتمل»، «نازادی» و... با «فکتوری تی تی» همکاری داشتم.
منبع: سایت رسمی سیامك یزدانجو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب