دوستی خاله خرسه شبكه های اجتماعی با سلبریتی ها
به گزارش سایت رسمی سیامك یزدانجو مدتی است كه رسانه های اجتماعی تریبون رسمی سیاستمداران و هنرمندان شده اند. سیاستمداران مهمترین مواضع سیاسی را در توئیتر منتشر و هنرمندان فعالیتهای رسمی و اظهارنظرهای حرفه ای در خویش را در اینستاگرام اعلام می كنند؛ موضوعی كه شاید در ظاهر ساده و حتی بی اهمیت باشد، اما به باور كارشناسان رسانه ناشی از پایین بودن سواد رسانه ای است و نتیجه خوبی هم به دنبال ندارد.
دونالد ترامپ یکی از اصلی ترین و آخرین نمونه های نتیجه نامطلوبِ اعتماد بیش از حد چهره ها به رسانه های اجتماعی است. رابطه رسانه ها با دونالد ترامپ در دوره چهار ساله رئیس جمهوری اش همیشه چالش آفرین بود؛ از استفاده مکرر ترامپ از توئیتر بعنوان تریبون رسمی برای اعلام مهمترین موضع های سیاسی و متهم کردن بعضی از رسانه های رسمی به دروغ گویی گرفته تا شمردن دروغ های روزانه ترامپ توسط رسانه ها، سبب شد که رابطه رئیس جمهور آمریکا با رسانه ها نامطلوب باشد؛ موضوعی که برخی باور دارند به نفع ترامپ و برخی هم معتقدند که به ضررش به اتمام رسید.
در کشور خودمان هم مدتی است که باب شده خیلی از چهره های سیاسی و هنری برای اعلام مواضع یا اخبار مهم به جای استفاده از رسانه های رسمی، از شبکه های اجتماعی استفاده می نمایند. موضوعی که به باور خیلی از کارشناسان رسانه نتیجه ای جز کاهش قدرت رسانه های رسمی و در نتیجه افزایش اعتماد عمومی به رسانه های اجتماعی که فاقد ارزش های مهمی همچون اعتبار منبع هستند، به دنبال ندارد.
حمید شکری خانقاه، کارشناس علوم ارتباطات هم بر این باور است که پیامی که در شبکه های اجتماعی منتشر می شود ـ حتی اگر درست هم باشد ـ اساسا مقبولیت پیامی که در یک رسانه رسمی منتشر می شود را ندارد.
او در گفت وگویی با ایسنا با اشاره به اینکه «رسانه وسیله ای برای انتقال پیام است» و طرح این پرسش که «شبکه های اجتماعی برای کدام گروه از فرستندگان و گیرندگان مقبولیت و مشروعیت بیشتری دارد؟» اظهار نمود: به صورت کلی معمولاً هنرمندان به واسطه کار هنری که انجام می دهند، اگر از رسانه رسمی هم استفاده نکنند، مقبولیتشان چندان زیر سوال نمی رود؛ اما برای سیاستمداران به علت اینکه با یک طیف فکری و اندیشه ای و افکار عمومی سر و کار دارند، بهتر است که از رسانه های رسمی پیامشان را به جامعه مخاطب منتقل کنند.
خانقاه آوردن سیاستمداران و هنرمندان به شبکه های اجتماعی را به علت اصل دسترسی این رسانه ها برشمرد و تصریح کرد: طبیعتاً دسترسی به رسانه های اجتماعی به مراتب بیشتر و راحتتر از رسانه های رسمی و قدرت عملیاتشان هم بیشتر است. رسانه های رسمی امکان دارد با عنایت به جناح سیاسی که دارند، بعضی از پیام ها را منتشر و برخی را منتشر نکنند یا اینکه محتوای پیام را بر مبنای سیاست هایی که دارند تغییر دهند یا دستکاری کنند. این در شرایطی است که شبکه های اجتماعی این قدرت را به سیاستمداران و هنرمندان می دهد تا هر آنچه که می خواهند را منتشر کنند، اما غافل از اینکه پیامی که در شبکه اجتماعی منتشر می شود، حتی اگر درست هم باشد اساسا مقبولیت آن از پیامی که در یک رسانه رسمی منتشر می شود، کمتر است.
این کارشناس رسانه با اشاره به اینکه «این رویکرد سبب می شود که شبکه های اجتماعی خود به خود جایگزین رسانه های رسمی شوند»، افزود: بعنوان مثال شبکه اجتماعی توییتر الان بعنوان یک رسانه رسمی فعالیت می کند. ترامپ از توییتر بعنوان یک رسانه رسمی بهره برد و تمام خبرگزاری ها و رسانه های رسمی را کنار گذاشت. این رویکرد ترامپ و سایر سیاستمداران سبب شد که قدرت رسانه ای شبکه اجتماعی توییتر افزایش پیدا کند. هرچند این نگاه به ضرر ترامپ به اتمام رسید. زمانی که ترامپ در مسند رئیس جمهوری آمریکا از رسانه اجتماعی توییتر استفاده می کرد و مواضع رسمی خویش را در این رسانه مطرح می کرد، رسانه های رسمی گفته های وی را بعنوان دروغ و ارائه سند مطرح می کردند و همزمان به مردم هم این پیام را منتقل می کردند که بدانید که در نهایت ما منبع موثق هستیم.
خانقاه خاطرنشان کرد: استفاده بیش از حد سیاستمداران، هنرمندان و معتمدان جامعه از شبکه های اجتماعی، به مرور سبب می شود که رسانه های اجتماعی جایگاه یک رسانه رسمی را به خودشان اختصاص بدهند و در این میان رسانه های رسمی هم چاره ای جز این ندارند که پلت فرم های رسمی خودشان را در شبکه های اجتماعی راه اندازی کنند تا از این قافله عقب نماند. طبیعتا رسانه ها دیگر نمی توانند از بسترهای سنتی بهره برداری کنند و مدعی باشند که می توانند افکار عمومی را جهت دهی کنند. رویدادهای اخیر نشان داده است که رسانه های رسمی علیرغم مقبولیتی که دارند، اما اغلب عقب تر از رسانه های اجتماعی بوده اند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب