بارقه رسم زمانه از كجا زده شد؟
خاطره طنز رسول نجفیان از نخستین حضور در تلویزیون
سایت رسمی سیامک یزدانجو: رسول نجفیان که بیش از 36 سال است در عرصه بازیگری فعال است، با روایت خاطره ای طنز از نخستین حضورهایش در قاب تلویزیون، دراین زمینه به تله تئاتر «آسانسور» اشاره می کند.
به گزارش سایت رسمی سیامک یزدانجو به نقل از ایسنا، این بازیگر که از سال ۶۳ ایفای نقش در تلویزیون را با بازی در نمایش های تلویزیونی شروع کرد، بعد از تله تئاتر «منبع موثق» به کارگردانی تلویزیونی مسعود رسام و «آینه خیال» به کارگردانی داوود میرباقری، بازی و کارگردانی نمایشی به نام «آسانسور» را عهده دار شد که خاطره ای طنز از آنرا روایت کرده است.
نجفیان که در برنامه «پارک ساعی» رادیو حاضر شده بود، در پاسخ به واکنش خانواده اش به نخستین حضور در قاب تلویزیون چنین می گوید: کاری که پس از انقلاب از من در تلویزیون پخش گردید و کارگردانی هم کرده بودم، تله تئاتر «آسانسور» بود. لحظه ای که خانواده داشتند در منزل برنامه را می دیدند، دختر کوچکم که چهار ـ پنج سال بیشتر نداشت، لحظه ای که من در آسانسور گیر می کنم، آغاز به گریه و داد و فریاد می کند که بابا در آسانسور گیر کرده است و تا آخر هم نمی گذارد کسی برنامه را تماشا کند.
خواننده موسیقی «رسم زمانه» که این ترانه را در وصف مادربزرگ خود سروده است، دراین زمینه هم می گوید: مادربزرگ من بخاطر لالایی ها و داستان هایی که برایم می گفت، حضور بسیار پررنگی در گوش کودکی من داشت. من در کودکی به شدت تحت تاثیر این نغمه ها و بوته یاس باغچه بودم. وقتی پس از سال ها از سفر بازگشتم و دیدم آن خانه مثل خانه های دیگر تخریب و باردیگر تولید شده است، چنان دردی بر من عارض شد که نخستین بارقه های شعر «رسم زمانه» از همان جا در ذهنم شکل گرفت؛ البته موسیقی این قطعه تحت تاثیر موسیقی مقامی و محلی تولید شده است اما شعر و خوانندگی توسط بنده انجام شده است. خوشحالم این موسیقی پس از سال ها همچنان ماندگار است.
به گزارش سایت رسمی سیامک یزدانجو به نقل از ایسنا، از رسول نجفیان تا کنون آلبوم های «بی بی جان، آهوی زخمی»، «ذوالجناح می آید بی سوار»، «با عاشورا می گریم» و «کوچه پس کوچه ها» انتشار یافته است.
منبع: سایت رسمی سیامك یزدانجو
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب