پیاده روی اربعین از نگاه عكاسان-۱؛
تاثیرگذارترین لحظه پیاده روی اربعین را نتوانستم عکاسی کنم
سایت رسمی سیامک یزدانجو: سعید محمودی ازناوه معتقد می باشد برای عکاس های مستند اجتماعی خیلی مهمست ضمن بیان جان کلام در قاب تصاویرشان، بتوانند لحظات ماندگار، شات های خاص، نورهای ویژه و اتفاقات لحظه ای را ثبت کنند.
سعید محمودی ازناوه هنرمند عکاس و نایب رییس هیأت مدیره انجمن عکاسی میراث فرهنگی که ۷ کتاب عکس در رابطه با عاشورا و پیاده روی اربعین منتشر نموده است و نمایشگاه مجازی عکس هایش از اربعین با عنوان «چله وصل» در موزه امام علی (ع) برپاست، درباره جذابیت های این سفر و سوژه های جذاب پیاده روی اربعین به خبرنگار مهر اظهار داشت: برنامه پیاده روی اربعین در هفت سفری که داشتم، شکل های مختلفی داشته است؛ نخستین سفرم در سال ۱۳۹۲ از مرز شلمچه وارد عراق شدم و طی طریق کردم، تمام آنچه که در راه می دیدم برایم جذاب بود و سوژه هایی جذاب به حساب می آمد. واقعیت این است که شکل جذابیت سفرهایی که به عراق داشتم، متنوع بودند اما به اعتقاد من، جذابیت اصلی پیاده روی اربعین که بزرگترین گردهمایی انسانی در کره زمین است، حجم جمعیت و تردد جمعیتی است که در یک دهه بصورت مستمر ادامه دارد و هیچ کجا نظیر آن پیدا نمی گردد.
وی بیان کرد: در میان این اتفاق و رویداد بزرگ چند عامل است که بیشتر خودش را بروز می دهد؛ اول شکل اجرائی این مراسم است که خودجوش است و مردم عراق و مردمی که در این میزبانی حضور دارند این میزبانی خیلی خاص است و بخش بیشتر عناوینی که توسط عکاس ها ثبت می شود مربوط به موکب ها و رویه کاری آن هاست که شکل های مختلفی نیز دارد. در کنار آن، حضور زوار و مشتاقان از کشورهای مختلف سوژه های جذابی هستند و برای خود من نیز بسیار جالب بوده که از دورترین کشور و حتی از قاره آمریکا یا استرالیا افرادی آمده بودند. این که در روز اربعین افراد (حتی ایزدی ها و مسیحی ها) بصورت دسته های عزاداری وارد حرم می شوند، نیز بسیار سوژه های خاص و جذابی هستند.
محمودی ازناوه در پاسخ به این که چطور می شود قابی ماندگار از موضوعات اینچنینی ثبت و ارائه کرد، اظهار داشت: طبیعتاً برای عکاس هایی که در این مراسم حاضر می شوند، با تجربه ای که در عکاسی مستند اجتماعی دارند، خیلی مهمست ضمن بیان جان کلام در قاب تصاویرشان، بتوانند لحظات ماندگار و شات های خاص و نورهای ویژه و اتفاقات لحظه ای را ثبت کنند. تمام مواردی که ذکر کردم می تواند به ثبت یک کار ماندگار بیانجامد و نمونه آن نیز بسیار موجود است که حتی توسط عکاس های غیرمسلمان و غیر شیعه عکسهایی ماندگار در قاب، تصویر شده اند. ولیکن من فکر می کنم ایمان و اعتقاد واقعی هنرمندان عکاسی که در این مراسم حاضر می شوند سبب می شود جنس این کارها متفاوت باشد.
وی اشاره کرد: شخصاً بر این باورم افرادی که در این مراسم حاضر می شوند اگر با نیت قلبی در مراسم حضور می یابند، صد درصد ثبت کنندگان خوبی هم خواهند بود. ما عکاس ها در حقیقت واسطه هایی هستیم که این تصاویر را ثبت می نماییم و تصاویر واقعی را خالق بالادست ما خلق می کند و ما فقط وظیفه خودمان را در حد انتقال حال و هوای اربعین به مشتاقان این مراسم داریم.
نایب رییس هیأت مدیره انجمن عکاسی میراث فرهنگی در پاسخ به این که کدام یک از سوژه هایی که طی سالهای مختلف در پیاده روی اربعین ثبت کرده است، دوست دارد و حالش با آن خوب می شود، اظهار داشت: پرسش بسیار سختی است؛ لحظه به لحظه این سفر، پیاده روی و عکاسی برای من خاطره است و بیش از آنکه به عکاسی بپردازم، بسیاری از این لحظات در ذهنم نقش بسته و ثبت شده و بسیاری از آن لحظات به جان نشسته و ثبت آن خیلی مشکل بوده است. سوژه ها بسیار متنوع هستند اما چیزی که در لحظه دیدنی و ثبت آن بسیار دشوار است، لحظه رسیدن زوار پس از طی کیلومترها به کربلا است، درست زمانی که حرم مطهر و گنبدهای متبرکه را می بینند. آن لحظه، لحظه بسیار عجیب و خاصی است و ثبت آن امکان پذیر نیست.
وی در آخر با ذکر خاطره ای، بیان کرد: در مسافرت اولم، در راه لحظه ای نظرم به کودکی خردسال جلب شد که برای خودش، چادری کوچک برپا کرده بود و با چند استکان و قوری چای که داشت، پذیرای زوار بود. این خاطره بسیار برایم به یادماندنی بود و خیلی هم اهتمام کردم عکسی از این کودک ثبت کنم که نشان دهنده آن شرایط باشد اما واقعاً ثبت دشواری بود. آنجا بود که حس کردم کسی که دلش به دوده (ع) و این خاندان است، برایش فرقی نمی کند چطور قدردان و میزبان زوار باشد و به هر شکلی که بتواند می خواهد وظیفه خودش را انجام دهد.
منبع: سایت رسمی سیامك یزدانجو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب