گفت وگو با احمد خاك طینت ـ نوازنده دف

در هوای عاشقی دف می زنم

در هوای عاشقی دف می زنم

سایت رسمی سیامك یزدانجو: «دف می تواند تمام ابعاد بشری را در بربگیرد، تمام زیبایی ها و قلب تپنده زندگی در دف جریان دارد. دف زبان ناگفته من است. دف همچون كودكی است كه مادرش او را به آغوش گرفته و به او محبت می كند، او را به آسمان می اندازد و به چپ و راست تكان می دهد و می بوسد. فقط تكرار صرف دف بدون محبت و عشق درست نیست. متاسفانه دف هایی را كه الان می نوازند اكثرا فقط تكرار ریتم است.»


اینها قسمتی از سخنان یك نوازنده دف است و در روزهایی كه همچنان از فضای جشنواره دف نوای رحمت سرشار است در گفت و گو با ایسنا عنوان می شود.
«احمد خاك طینت» موسیقیدان و استاد دف نوازی است. وی در بیشتر حوزه های موسیقی كار كرده و به سازهای كوبه ای شرق و سازهایی همچون سنتور، سه تار، تنبور و نی تسلط دارد. خاك طینت هشت سال در دهه ۸۰ معلم یونیسف در كشور عراق بوده و در یك مدرسه برای كودكان آواره كُرد، موسیقی تدریس كرده است.
او زاده شهر سنندج است و بگفته خودش از سن هشت سالگی و از خانقاه های این شهر دف را آغاز نموده. وی در آنجا با افرادی همچون خلیفه كریم صفوتی، خلیفه میرزا آغه غوثی، سیدشمس الدین سیدزاهدی و سایر بزرگان دفنوازی كردستان آشنا شده و از آنها تاثیر گرفته است. با این وجود خاك طینت هنوز هم روزی سه ساعت تمرین دف نوازی دارد و هیچگاه فكر و اندیشه او از دف و دفنوازی فارغ نبوده است.
خاك طینت می گوید: من آهنگسازی و هارمونی را به صورت آكادمی در جهاد دانشگاهی نزد استادانی همچون كامبیز روشن روان و نادر مشایخی فرا گرفته ام. همین طور ردیف های آوازی كریمی و طاهرزاده را نیز نزد استاد محمد موسوی و استاد حمیدرضا نوربخش آموزش دیدم و بیشتر سازهای كوبه ای شرقی را نیز به صورت تخصصی آموخته ام.
او ادامه می دهد: این استعداد را در خودم می دیدم كه دفنواز شوم و چون صدایم خوب بود، از استادان خانقاه هم الهام می گرفتم و می خواندم. سه شنبه ها و جمعه ها كه به خانقاه می رفتیم، آنقدر نواها و ریتم ها برایمان تكرار می شد كه یاد می گرفتیم.



اولین تكنواز «دف» در موسیقی ایرانی هستم
خاك طینت كه مقام اول جشنواره فجر را هم در دف نوازی دارد، شروع كار حرفه ای خودرا زمانی عنوان می كند كه در دهه ۷۰ با محمد موسوی (نوازنده نی) آشنا شده است. او دهه ۷۰ را دهه طلایی موسیقی ایران می داند و می گوید: آن زمان كنسرتی با آقای موسوی داشتیم كه یك ساعت و ۴۵ دقیقه بدون آنتراكت و خواننده بود. به یاد دارم كه مردم بسیار علاقه مند بودند و از تمام ایران می آمدند و بامداد زود به صف بلیط می رفتند، چون كنسرت ما در زمستان بود آتش روشن می كردند تا اینكه ساعت ۹ بامداد گیشه باز می شد و بلیط خودرا می خریدند. من در لابه لای كنسرتهای استاد موسوی تكنوازی می كردم و در واقع نخستین تكنواز ایرانی موسیقی دف هستم.

جشنواره دف نوای رحمت


منبع:

1398/05/26
22:57:24
5.0 / 5
1495
تگهای خبر: آموزش , آهنگ , آواز , جشنواره
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)

تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم نظر دهید
= ۵ بعلاوه ۴