امروز پیكر هنرمندی جوان به خاك سپرده شد
دیگر حرف هایمان در مراسم خاکسپاری هنرمندان ته کشیده است!
سایت رسمی سیامک یزدانجو: قریب به دو سال است که اهالی هنر تنها برای غم، عزا و بدرقه یک عزیز دور هم جمع می شوند. دیگر حرف ها ته کشیده است. واژه ای نمانده و یک بغض دائمی همراه شان است...
به گزارش سایت رسمی سیامک یزدانجو به نقل از ایسنا، مراسم خاکسپاری پیکر پورنگ پورشیرازی ـ نوازنده کنترباس ـ چهارشنبه (۱۹ آبان ماه) از مقابل تالار وحدت با حضور خانواده و تعدادی از هنرمندان به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) انجام شد.
محمود شالویی، محمد اله یاری، مهدی افضلی، حمیدرضا نوربخش، شهرام صارمی، جاوید مجلسی، محسن الهامیان، آرش امینی، بابک چمن آرا، مزدا انصاری، بهزاد عبدی، علی جعفری پویان، علیرضا میرآقا، علی تفرشی، کریم قربانی، آنکیدو دارش، رضا عسگرزاده، احمد صدری، حمیدرضا آداب، بردیا کیارس، مهدی کلانتری، مرضیه مزینانی، مسیح تحویلداری، رضا شایسته، میلاد عمرانلو، محمدرضا صفی، سینا جهان آبادی، مهدی عبدالوهاب، امین غفاری، آرین قیطاسی، پدرام فریوسفی، صابر جعفری، بامدادان افشار، سانوا عندلیبی، فرهاد بادپا، صادق چراغی و جمعی دیگر از نوازندگان ارکستر سمفونیک تهران، ارکستر موسیقی ملی و ارکسترهای دیگر همچون هنرمندانی بودند که در این مراسم حضور داشتند.
در ابتدای این مراسم حمیدرضا نوربخش، مدیرعامل خانه موسیقی بیان کرد: خدمت خانواده داغدار مرحوم پورشیرازی و همکاران او عرض تسلیت دارم. متاسفانه قریب به دو سال است که تنها برای غم، عزا و بدرقه یک عزیز دور هم جمع می شویم. دیگر حرف های ما ته کشیده است. واژه ای نمانده و یک بغض دائمی همراه ما است. از خدا بخواهیم این درد تمام شود. پورنگ پورشیرازی بدون شک یکی از سرمایه های هنری ایران بود. از دیر باز که در هنرستان موسیقی بوده ام تا امروز دغدغه نوازنده داشته ایم. این هنرمندان جایگزین ندارند و سرمایه های مهم فرهنگی و هنری ما هستند. باید قدر آنها را بیشتر بدانیم و با هم مهربان تر باشیم. روزگاری است که هر روز یک خبر بد که دیگر شگفت آور هم نیست می شنویم. روزگاری که عجل کنار گوش ما است این مهربانی خیلی ضروری تر است. بیایید قدر همدیگر و عزیزان خودرا بیشتر بدانیم. در پیام های تعدادی از دوستان می دیدم تاسف می خوردند که چرا گاهی ماه ها از هم بی خبرند ولی متاسفانه تاسف دردی را دوا نمی کند.
در ادامه علی جعفری پویان ـ نوازنده ویولن و از دوستان مرحوم پورشیرازی ـ گفت: فکر نمی کردم که پورنگ با وجود این که آدم شوخی بود این شوخی را هم با ما کند. من مرگ او را شوخی می بینم. مرگ او برای ما باورپذیر نیست.
هر کدام از شما که اینجا هستید حتما یک رابطه قلبی خیلی خوبی با او داشته اید. او آدمی بود که با کوچکتر از خود رابطه خوبی داشت و با بزرگترها با احترام رفتار می کرد. تکلیف ما که هم نسلان او بودیم که مشخص است.
پس از مرگ آقای خورشیدفر مسئولیت سنگینی به او سپرده شد و او به خوبی از عهده آن برآمد ولی خیلی بد شد که او را هم خیلی زود از دست دادیم. پیدا کردن جایگزین برای او کار بسیار سختی است.
او افزود: سال ها پیش با ارکستر زهی پارسیان کاری را ضبط کردیم که فکر به گمانمان پورنگ شیطان ترین ما بود ولی امروز ثابت کرد که یکی از فرشته ترین های ما بود.
پورنگ در ارکستر نماد لبخند بود و شیرینی و پاستیل.
او با آهنگسازان و ارکسترهای خیلی خوبی کار کرده بود و امروز یکی از ستون های موسیقی را از دست دادیم. امیدوار هستم قدر نوازندگان را بیشتر بدانیم که اینقدر مهجور نمانند. دو سال پیش با او روی سن بودیم و امروز آخرین باری است که با او به روی سن می رویم.
پانته آ نژادی، همسر پورنگ پورشیرازی نیز متنی را قرائت کرد که قسمتی از آن به این صورت است: هیچ گاه با من سخن از وداع نگویید. هیچ گاه از من نخواهید چنین بدرود. اما به تو خواهم گفت به امید دیدارت خواهم نشست به سوگ. چونکه سوگ بهای جرأت دوست داشتن دیگری است. من شبی هستم که تو در من چون ستاره ای رقصیدی، درخشیدی. بی ظلمت محض ام و در این تاریکی گم خواهم شد. دیگر حتی نمی توانم خودرا بیابم. این جمله را از من بپذیر. در حقیقت من بی عشق تو از دست رفته ام. در این لحظه در این حال من برای تجدید عهد و پیمانم با تو ایستاده سخن از عشق خواهم گفت. بار دیگر زنی بی پروا از عشق سخن می گوید. نمی هراسم که مرا چون فروغ مطرود کنید. من کجا و وصف نام او کجا؟ حالا در نبود تو، تنها تو گویی جهان به تمامی خالی است. پورنگم من نمی دانستم که تنها راهی که بدانی یک نفر را چقدر دوست داری این است که او را از دست دهی. اما من حتی اگر نباشی به قول قیصر امین پور، باردیگر می آفرینمت. چونان که التهاب بیابان سراب را. چون تو هیچ نیستی همه چیز هستی. هیچ جا نخواهی بود و همه جا هستی. چون یکتاپرست بی خدایی. خودت خدایی....
در ادامه مراسم خاکسپاری پیکر پورنگ پورشیرازی عده ای از نوازندگان به روی صحنه رفتند و به یاد این نوازنده نواختند.
در آخر به امامت حجت الاسلام محمود دعایی برای آن مرحوم نماز خوانده شد.
پورشیرازی، نوازنده کنترباس، بعد از یک دوره بیماری سرطان روز ۱۷ آبان ماه در سن ۴۷ سالگی فوت کرد.
زنده یاد پورنگ پورشیرازی، متولد ۱۳۵۳، همزمان با ورود به هنرستان موسیقی تهران، نواختنِ ساز کنترباس را نزد استادانی همچون زنده یاد علیرضا خورشیدفر و نادر مرتضی پور شروع کرد. وی در سال ۱۳۶۸ به عضویت ارکستر هنرستان موسیقی درآمد و یک سال پس از آن، همکاری خودرا با ارکستر زهی جوانان شروع کرد. پورنگ پورشیرازی از سال ۱۳۶۹، به ارکستر سمفونیک و ارکستر مجلسی صداوسیما نیز دعوت شد و به فعالیت حرفه ای خود ادامه داد. او ضمنِ تحصیل موسیقی در دانشگاه، از دهه ۱۳۷۰ در خیلی از آثار ضبط شده ی موسیقی ایران حضور فعال داشت.
از دیگر کارهای هنری پورنگ پورشیرازی می توان به عضویت در ارکستر موسیقی ملی ایران، ارکستر سمفونیک فرهنگسرای بهمن، ارکستر فیلارمونیک جوانان به رهبری توماس کریستین داوید، ارکستر زهی فرهنگسرای نیاوران، ارکستر فیلارمونیک تهران، ارکستر فرهنگسرای هنر و... اشاره نمود.
منبع: سایت رسمی سیامك یزدانجو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب