سكوت دوسالانه سرامیك بعد از یك دهه می شكند؟
سایت رسمی سیامك یزدانجو: یكی از اعضای شورای سیاستگذاری دوسالانه ملی سرامیك ایران معتقد می باشد كه تفكیك میان سفال و سرامیك و رسیدن به یك واژه جهان شمول، به قصد محكم تر كردن موقعیت هنر سرامیك در عرصه بین المللی است.
به گزارش سایت رسمی سیامک یزدانجو به نقل از ایسنا و به نقل از واحد ارتباطات و رسانه یازدهمین دوسالانه ملی سرامیک ایران، صادق باقری ـ مدرس دانشگاه و عضو شورای سیاستگذاری یازدهمین دوسالانه سرامیک ایران ـ درباره تأخیر یک دهه ای در این دوسالانه، اظهارکرد: جامعه سرامیک، جامعه ای نوپاست و گویی برگزاری دوسالانه برای چنین جامعه ای شاید برای مدیران پیشین هنرهای تجسمی الزامی نبوده است.
باقری اظهار داشت: انجمن هنرمندان سفالگر مهمترین نهاد برای برگزاری دوسالانه است، اما در این سال ها البته نمایشگاه هایی برگزار گردید که سمت وسوی مشخصی برای هنر سرامیک ایجاد کرد و حوزه تجسمی سرامیک را از حوزه صنایع دستی مجزا کند. امروزه اگر درباره دوسالانه سخن می گوییم می دانیم متولی اش چه کسی است و چه نگاهی به هنر سرامیک دارد.
او با اشاره به اینکه تغییرات مداوم در مدیریت دولتی و انجمن سبب شرایط ناهمگن کنونی شده است، اظهار داشت: با تدوین دستورالعمل هایی توسط اداره کل هنرهای تجسمی، هنرمندان دیگر شاهد فاصله های این چنینی در برگزاری دوسالانه نیستند. قبلاً این گونه بود دوسالانه ای مطرح می شد و مسائل پیش می رفت؛ اما با تغییر مدیریت در انجمن و هیات مدیره با اختلال مواجه می شدیم. اگر این پیوستگی در برگزاری دوسالانه لزوم وزارت فرهنگ باشد، مسیر برگزاری به درستی پیش می رود که از قرار این لزوم به وجود آمده است و برای هنرمندان موقعیت خوبی برای برگزاری و شرکت در دوسالانه نیز فراهم گشته است.
وی در پاسخ به اینکه اهداف برگزاری بعد از یک دهه چیست، به مشکلات مالی پیش روی دوسالانه در کنار وضعیت کرونایی کشور و هراس از برگزاری دوسالانه در این شرایط اشاره نمود و اظهار داشت: مدتی این مورد مطرح بود که هنرمندان سرامیک در آتلیه خود نشسته اند و کار می کنند و با جامعه و مخاطب کاری ندارند؛ اما باید پذیرفت هنرمندان سرامیک نیز همانند دیگران نیازمند تولید محصول خود هستند تا بتوانند اقتصاد خودرا پیش برند. با همت و تلاش دوستان در شورای سیاستگذاری، انجمن هنرمندان سفالگر و اداره کل هنرهای تجسمی دوسالانه در حال برگزاری است. البته با حداقل بودجه دوسالانه را برگزار می نماییم.
باقری اضافه کرد: ما در شرایطی فعالیت می نماییم که دوستانی در بخش میراث فرهنگی و یا تولید به خوبی کار می کنند. آنچه امروز درباره دوسالانه می گوییم تفاوت فاحشی با دیگر دوسالانه های سرامیک دارد و آن هم تمرکز بر مقوله هنر سرامیک است. مقوله ای که مرز جدا شدنش باید از بخش صنایع دستی روشن باشد. به هر حال وزارت فرهنگ متولی صنایع دستی نیست و انجمن هنرمندان سفالگر هم شاید چندان متولی این بخش نباشد. وزارت میراث فرهنگی می تواند با در دست گرفتن بخشی از این مسیر مانع چنین اختلالی شود.
او با اشاره به بخش های کاربردی و صنایع دستی در دوره های گذشته، خاطرنشان کرد: دیگر این بخش ها را در دوسالانه نداریم و نمایشگاه هایی چون انبساط به این مورد کمک کرده است تا دوسالانه سرامیک چنین سمت وسویی پیدا کند.
این هنرمند سرامیست همینطور درباره خودکاوی که در فراخوان مطرح گردیده است، توضیح داد: خودکاوی لازمه شروع هر اثر هنری برای هنرمند است. هر کسی که مقرر است کاری خلق کند حتما به اندوخته های زیسته خودش و اتفاقاتی بازمی گردد که جامعه از بیرون بر او اثر می گذارد. هر هنرمندی که مقرر است کاری کند، خودی دارد. انتخاب درون مایه خودکاوی با ارجاعات جامعه شناسی و روانشناسی، جوهره اصلی خلق اثری هنری است. این انتخاب فضا را برای همه فعالان حوزه هنر باز می کند.
او درباره تکفیک سفال و سرامیک نیز بیان نمود: سفال و سرامیک در عرصه تجسمی جای خودرا به خوبی باز کرده است. ما سفال و سرامیک را جدا از هم نمی دانیم؛ اما وقتی در جامعه جهانی و گسترده تری زیست می نماییم، نیازمند واژه جهان شمول تری هستیم. ما اساساً به هر چه از گل پخته پدید آمده باشد می گوییم سرامیک.
باقری درباره حذف اسم سفال از عنوان رسمی دوسالانه یازدهم اظهار داشت: می خواهیم در عرصه بین الملل جا پای محکم تری پیدا نماییم تا وقتی درباره سرامیک حرف می زنیم مشخص باشد که توجه ما به کدامین سو است.
او اضافه کرد: سرامیک ماده ای است که می تواند همراه خودش اتفاقات نابی چه از نظر تکنیکی و چه از نظر ذاتی به همراه داشته باشد. سرامیک ماده ای است که از آغاز خلقت با بشر بوده است و هر جا گل بوده است بشر با آن خلق اثر کرده است. نخستین اتفاقات حوزه گرافیک و انیمیشن هم با سرامیک رقم خورده است که نمادش جام مشهور شهر سوخته است. سرامیک آنقدر گسترده است که احتیاج به تفکیک دارد. با تفکیک می توانیم برایش متر و معیار داشته باشیم.
این سرامیست درباره مفهوم رسانه بودن سرامیک با تاکید بر اینکه به هر روی هر اثر هنری یک رسانه است، اظهار داشت: در سال های اخیر، نمایشگاه ها ظرفیت های بالقوه و تازه ای را از هنر سرامیک عیان کرده اند و آنرا از یک ماده صرف فراتر برده اند. ذات سرامیک خاصیت هایی دارد که می توان آنرا از مجسمه و نقاشی مجزا کرد و آنرا به سمت رسانه شدن پیش برد. این دوسالانه هم قصدش آشکار کردن چنین ظرفیت های پنهانی از سرامیک است تا حتی در اختیار سایر هنرمندان هم قرار بگیرد؛ کما اینکه هنرمندان حوزه نقاشی و مجسمه نیز به سرامیک روی آورده اند. به هر حال زبان سرامیک زبانی متفاوت می باشد.
یازدهمین دوسالانه ملی سرامیک ایران به دبیری هیربد همت آزاد الان در مرحله فراخوان است و پس از انتخاب آثار، روز ۹ آبان در فرهنگسرای نیاوران افتتاح می شود.
منبع: سایت رسمی سیامك یزدانجو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب